Hatırlasana!..
Halife Affan oğlu Osman katledilince 'Şehid Halifenin kanını isterim!' diyerek etrafına yığınla adam toplamıştı. Rızalıkla geleni baş tacı etti. Para isteyene para verdi. Parası yoksa sözler verdi, umutlar dağıttı. Direnene kılıcı gösterdi. Gün gelip tahta oturunca Şehid Halifenin adını anmaz oldu. Zira Osman seçimle başa gelmişti ve yerine geçecek bir oğul işaret etmedi. İşi biten her bine gibi onun da iskelesi sökülüp atıldı.
Hasan'a da -Allah'ın adı üzere- birtakım sözler vermişti. Sonra onu zehirletti. Aynı günlerde şu kapıların önünde yine taziye çadırları vardı. İlk gözyaşını bizzat kendisi döktü. Ağlarken 'Hasan gibisi bir daha yeryüzüne gelmez!' diyordu. Görsen sen bile derdin ki, 'Aceb Hasan'ın kardeşi Hüseyin midir, yoksa Muaviye mi?'